Vooral in deze rubriek blijkt dat niet veel mensen hun naam bekend willen hebben. Zij zijn zich vaak heel erg goed bewust van het feit dat er niets te bewijzen valt! Veelal handelt het ook om verschijnselen die in hun aard al dermate excentriek zijn dat er dikwijls zelfs geen woorden te vinden zijn om het te beschrijven. Al zeer zeker niet wanneer het verschijnselen betreffen die naar hun eigen ervaring de tijd en of de ruimte veranderen. Vaak is de mening van derden kwetsend en of neerbuigend ten aanzien van ervaringen die men niet met harde bewijzen kan ondersteunen. Genoeg redenen voor de mensen in kwestie om in het algemeen over hun ervaringen te zwijgen. Echter soms, onder bepaalde omstandigheden of tegenover enkele vertrouwde personen voelen toch zij de behoefte om in diepe ernst hun vreemde verhaal te doen.

Op deze plaats kiezen wij er voor om ruimte en gelegenheid te bieden aan ervaringen, gebeurtenissen en verschijnselen, die hoewel vaak vaag en ongefundeerd zijn, toch bij kunnen dragen aan een nieuw beeld van onze 'vreemde' werkelijkheid.

Parhelium

In Den Helder was onlangs (16 mei 2001) een zeldzaam natuurverschijnsel te zien. In eerste instantie hierop geattendeerd door de buurvrouw, die naar boven keek om te zien wanneer de wolk voor de zon zou verdwijnen, konden wij dit natuurverschijnsel zelf aanschouwen. Een telefoontje naar het zuiden van het land leerde ons dat het ging om een plaatselijk verschijnsel, want daar was er niets van te zien. Hier volgt een beschrijving:

Te zien was een grote grijze cirkelvlak, met aan de buitenrand een kleurenrand die leek op een regenboog, maar minder helder van kleur was. De zon werd door dit geheel ietwat versluierd. Je zou het kunnen vergelijken met een lichtbol die schuilgaat achter een plafonnière. Alleen een stuk indrukwekkender!

Ik heb dit verschijnsel al vaker aanschouwd en de aanwezigen bij het medicijnwiel in Vierhouten tijdens het eigentijdsfestival een aantal jaren geleden, zullen het zich waarschijnlijk ook nog wel kunnen herinneren. Er is echter één verschil: dit keer was de cirkel wel helemaal gesloten. Ik heb het verschijnsel de afgelopen 5jaar steeds vaker gezien, vooral in Zandvoort aan de zee als de zon op ong. 15-20 graden stond. Over het algemeen was de circel dan te zien in bijna altijd aanwezige sluierbewolking. Voor die tijd was het werkelijk een zeldzaam verschijjnsel, waaraan door veel mensen een bijzondere betekenis wordt gehecht. Men kan zich afvragen of er iets in onze aardatmosfeer is veranderd en of dat ten goede of ten kwade is. Zoals er tegenwoordig een steeds breder wordende band violet in de regenbogen verschijnt. Ook daarbij rijst de vraag of het door milieuvervuiling komt, of zoals een aantal onder ons beweren, doordat het spirituele niveau stijgt?!

Dit natuurverschijnsel herkende ik in ieder geval als een parhelium. Het woordenboek geeft hier vrwijwel geen uitleg bij, alleen het woord 'bijzon of bijmaan'. Typisch is ook dat ik bij het gebruik van de zoekdienst, zelfs die op verschillende, astronomische sites, nul op rekest kreeg.

Zelfs met een groothoeklens was de cirkel er niet in zijn geheel op te krijgen, maar in ieder geval heeft mijn vader heeft kans gezien om een deel van het verschijnsel op de gevoelige plaat vast te leggen. De kleuren waren met het blote oog niet, maar door de lens tijdens het maken van de foto wél zichtbaar.

Klik hier voor het plaatje

Het verhaal van Veronica

Hallo, mijn naam is Veronica, ik ben een vrouw van 43 jaar en was heel sceptisch tegenover dingen die niet gewoon waren te verklaren. Zeg maar gerust een ongelovige, maar wel altijd nieuwsgierig (raar eigenlijk)
Nu mijn verhaal en ik weet eigenlijk niet of het iets met UFO's te maken heeft, of met hogere machten.
Ik heb eigenlijk vanaf ik een puber was (en misschien al eerder) nachtmerries gehad, niet altijd natuurlijk maar toch wel regelmatig.

Het gaat zo, Ik krijg een hard gezoem in mijn hoofd en het lijkt wel of er in geboord wordt, het is geen bijengezoem want dat is zachtjes vergeleken bij dit en ik weet niet eens of ik het een geluid kan noemen. Het zit in mijn hoofd en het is echt vreselijk. Dan wil ik me bewegen maar dat gaat niet. Het voelt alsof ik verlamd ben en of iemand of iets bovenop mij zit, dan word het gezoem(geboor erger) totdat ik niet meer kan en denk van de pijn dood te zullen gaan.
Ik roep om God in gedachten (want ik kan geen geluid maken) en vraag in gedachten mij hiervan te verlossen. Dan langzaam, heel langzaam word ik wakker ben doodsbang en heb ontzettende hoofdpijn die de hele dag duurt en durf niet meer te slapen.

De laatste tijd zijn deze dromen minder geworden, maar dat is wel eens meer geweest en dan kwam het toch weer terug. Ik ben er ook niet meer zo bang voor als vroeger, omdat ik weet dat ik het toch weer overleef (het klinkt misschien gek) Ik wil alleen maar weten wat het is. Ik ben al overal geweest bij gewone dokters, bij alternatieve genezers en iedereen zegt wat anders. De een zegt dat het een slechte geest is die bij mij is (lekker bijdehand om dat te zeggen, tegen iemand die TOEN doods benauwd was) de andere zegt dat ik een uittredingservaring heb die niet goed verloopt. De andere zegt het komt uit je jeugd.(die niet zo prettig was) Ik heb zelfs EEG's van mijn hoofd laten maken, maar ze kunnen geen afwijkingen vinden (want je gaat natuurlijk aan jezelf twijfelen) Ik heb ook vaak beelden en vraag me niet hoe ik er aan kom. Dat gaat zo: Ik zit een beetje voor me uit te staren ( wat iedereen wel eens doet, vooral als je moe bent) en dan ineens krijg ik een soort elektrische schok in mijn hoofd, wat door mijn lichaam gaat ( moet je voor stellen, dat gebeurt in amper een paar seconden) en dan zie ik een beeld van iets, soms van mensen, ook vaak letters, of cijfers, ook een soort schrift wat ik niet ken. Het lijkt wel een beetje op hebreeuws, of laatst van een baby met blond haar en een donkere huid en met een intens mooie kleur kleding aan en alles in de mooiste kleuren en de letters stralen goud en wit uit.

Ik kan het niet goed uitleggen omdat het niet goed uit te leggen valt. Ik kan ook kleuren om mensen zien, vroeger spontaan, nu alleen als ik me concentreer. Ik leg ook de hand op, sinds 2 jaar en hoor hiervan goede resultaten, de mensen zeggen dat de pijn minder wordt, of de kwaaltjes worden minder. Ik wilde dit graag vertellen omdat ik ook graag wil weten of er mensen zijn met de zelfde soort ervaringen. (en dan bedoel ik specifiek het brommen in het hoofd) Graag wilde ik vragen als er meer van deze soort dingen voorkomen en daarmee bedoel ik vooral dat gebrom etc. dan zou ik daar graag bericht over willen krijgen, want ik ben al jaren op zoek naar een antwoord op deze vraag. Ik ben niet gek (medisch verklaard) ik ben niet ziek. Ik ben een gewone vrouw met man en kinderen. Ik hoop dat u enof anderen iets hebben aan mijn verhaal.

Ik dank u hartelijk vriendelijke groet .............Veronica

Naam en adres bij de redactie bekend.
Eventuele reacties graag op mufooz@wanadoo.nl

Verkeerde plaats? ( eigen ervaring )

Juni 1998. Ik was te voet op weg naar het centrum in Eindhoven. Vanuit de Gestelsestraat liep ik rechtsaf de Hoogstraat op. Meteen werd mijn aandacht getokken door een lange oude grijze man die een vrouw stond uit te schelden. Hij stond rechts van mij op het trottoir en de vrouw stond op de rijbaan, naast haar auto links van mij. Ik zag dat zij haar auto had geparkeerd in een van de open parkeervakken langs de straat. Het was een dubbele plaats waar dus twee auto's konden staan en zo te zien stond er geen aanduiding dat daar niet geparkeerd mocht worden. Ook stonden er geen meters bij die twee plaatsen, terwijl de ander plaatsen allemaal wel van een betaalmeter waren voorzien. De man beschuldigde haar van onterecht parkeren, omdat hij van mening was dat die twee plaatsen zonder meter, speciaal voor de bewoners daar waren. Ik bleef even staan en kreeg sterk de neiging om mij er mee te bemoeien, omdat ik zo snel ook niets vinden waarom dat zij er niet zou mogen staan, maar de vrouw haalde haar schouders op en negeerde de man volkomen, waarna zij de weg overstak om daar haar weg te vervolgen. Daarop liep ik door met het voornemen om op de terugweg eens goed te kijken of er ergens misschien een plaatje, paaltje of wat dies meer zij, waaruit zou blijken dat parkeren voor onbevoegde daar ter plekke niet was toegestaan.

Tijdens de terugweg een uurtje later verbaasde ik mij over enkele dingen die nu pas tot mij doordrongen. Als eerste herinnerde ik mij een eigenaardige stilte tijdens het incident. Een rust en stilte die wel zeer vreemd was voor een zo drukke doorgangsroute als de Hoogstraat. Meteen besefte ik dat er ook helemaal geen auto's waren gepasseerd op dat tijdstip, terwijl het toch wel spits was. Verder bedacht ik dat hun kleding wat opvallend was geweest en een beetje uit de toon viel alsof ze ontzettend ouderwets gekleed waren. Wat betreft de auto van de vrouw, had ik het idee dat het ding misschien wel dertig jaar oud kon zijn geweest. Helaas interesseer ik me niet zo voor auto's en heb ook dus ook niet opgelet wat voor merk het was. De schok kwam toen ik de hoek omging en de plaats weer naderde. Het was alsof er een ijskoude hand in mijn nek werd gelegd.
Er waren helemaal geen parkeerplaatsen!
En die zijn er in die vorm ook nooit geweest. Ter plekke lopen er aan beide zijden van de teerweg, rode fietspaden! Dat is al zo sinds de renovatie van die straat jaren geleden en daarvoor zijn er ook nog nooit parkeerplaatsen geweest met of zonder meters.

Tegen het licht van andere vreemde en zeer ongewone ervaringen uit mijn verleden kan ik mij vinden in het idee, dat ik even op een parallellijn in de tijd heb gezeten. Maar het is en blijft een raadsel. Soms vraag ik mij in den gemoede af, wat als ik niet in mijn eigen tijd was teruggekeerd?

Gemiste tijd ( eigen ervaring )

Een ander vreemd verhaal gaat over een stukje verloren tijd. Een aantal jaren was ik met mijn dochter en haar toenmalige vriend en we bestelden wat pizza's en iedereen die dat ook wel eens doet, weet dat zoiets minstens 45 minuten duurt vooirdat je ze in huis hebt. Haar vriend zat voor de T.V. te wachten tot 'Baywatch' begon. Mijn dochter ging meteen in de keuken bestek en borden halen omdat zij ook wilde kijken. Op het zelfde moment echter ging de bel en stond de pizza-man aan de deur. Hij verontschuldigde zich voor de te late bezorging en trok een rijksdaalder van de nota af. Stomverbaasd namen we die dingen aan, terwijl het tot ons doordrong, dat er iets niet helemaal klopte. De verbazing werd nog groter toen we constateerden dat 'Baywatch' dus net afgelopen was!
Een beetje wit rond de neus begrepen we toen dat er in amper één minuutje zo'n vol uur verstreken was!

Omgedraaide tijd ( eigen ervaring )

In die zelfde tijd ongeveer, gebeurde ook het volgende. Het was winter en mijn zoon die toentertijd zo'n 16 jaar was, verliet het huis aan de achterkant, om met zijn vrienden op de brommer weg te gaan. Toen ik de meute weg hoorde rijden, ging ik gewoonte getrouw alles afsluiten. Als hij weer thuiskwam ging ik zelf de poort voor hem openen. Stomverbaasd was ik te ontdekken dat de achterdeur op slot en op de grendel zat! De sleutel van de schuur en de poort hingen ook binnen aan het haakje! Met een vreemd gevoel deed ik de achterdeur van het slot en ging naar buiten om de schuur en de poort te controleren. Die waren echter beiden op slot. De poort was zelfs afgegrendeld. Evenals met de achterdeur is dat natuurlijk alleen van binnenuit mogelijk. Ik heb toch alles weer geopend en weer opnieuw afgesloten en ging in opperste verbazing weer naar binnen, alwaar ik natuurlijk ook de achterdeur weer sloot en grendelde.

Terwijl ik mij verbaasde over het feit hoe mijn zoon dat gepresteerd had, om alles van buitenuit te sluiten en te grendelen, ging de bel. Ik deed de voordeur open en daar stond een vriend van mijn zoon die te laat was om met hen mee te gaan. Ik liet hem snel binnen want het was ijzig koud en het stormde zo'n beetje. De voordeur ligt tegenover de achterdeur en doordat er geen tussendeur is, kijk je er zo op. Ik liet hem in de kamer en liep zelf terug naar de keuken om een koffiebeker voor hem te halen. Daar echter stond ik volkomen perplex. Ineens stond de achterdeur wagenwijd open! Ik riep die jongen er bij en hij bevestigde dat deze zojuist toch in ieder geval dicht geweest was. Met deze storm zou ook alles van voor naar achter weggetocht zijn. Terwijl ik hem het verhaal vertelde, ging ik op de plaats inspecteren en daar bleek dus de schuur zowel als de poort, wagenwijd open te staan! Sloten er af evenals de grendels!

De situatie was precies zoals die had moeten zijn, toen mijn zoon het huis verlaten had. De conclusie die ik daarop getrokken heb is dat er naar mijn gevoel een stukje tijd volledig is omgedraaid! Maar hoe zoiets kan.......dat blijft eern raadsel!

 

Terug naar Database